Ziezo, weer thuis en weer alles zijn gewone gangetje. Ik kan alleen maar besluiten dat het een onvergetelijke reis was, die me zo blij als een kind heeft gemaakt. Een reis, met zijn problemeempjes en kleine kantjes, zoals elke reis, maar ook met zijn onvergetelijke momenten, beter wordende vriendschappen en een hoop nieuwe, toffe mensen leren kennen.
Ondertussen moet ik leren leven met het feit dat het fruit terug belabberd smaakt, dagen zonder ülker-koekjes en visne, mijn dagelijkse liters visne, de ambiance op de bus met Ralf en Piraye, de redevoeringen van Moustafa dat alles in Izmir zoveel beter is dan elders en natuurlijk ook Sevgi en Inge.
Ondertussen staan mijn 1033 foto's al mooi op de pc, klaar om cd's te branden voor al wie er 1 wil ... een helse klus die te wachten staat.
Tenslotte kan ik nog meedelen dat de website van sagalassos verder wordt aangevuld ... en dan komen ook al die herinneringen boven over deze weken ... wat een supergevoel geeft. Daar kan je ook zien wanneer de saga-lezingen zullen plaatsvinden volgend jaar. Omdat ze van archeologen lijstjesmensen willen maken, zal ik ze er voor de volledigheid ook maar hier bij plaatsen:
- 22 februari 2007
- 8 maart 2007
- en ook nog eentje op mijn verjaardag, 15 maart 2007
ziezo, dit is een mooi moment om af te sluiten, vind ik. wie schrijft die blijft, maar wie schrijft wordt daar ook wel moe van ... en dat vergeten ze er dikwijls bij te zetten.
groetjes,
robinho
donderdag, september 14, 2006
zondag, augustus 27, 2006
laatste beentjes
beste mensen
de op opgraving is gedaan sinds donderdag en dat is vrij jammer. maar donderdagavond hadden we nog feestje met de werkamnnen waar we geit gegeten hebben en daarna lekker veelş gedanst tot half twee en er bestaan filmkes van mij die blijkbaar geweldig zijn ... ik heb al schrik.
terwijl sommige mensen nog een legendarische nacht verder zetten vertrokken s morgens richting perge om daar de site te bezoeken met christine, ellen en tommeke
ons bruidsmeisje. ellen kent blijkbaar mevrouw marleen volkaerts uit een ver verleden uit paridaens en weet alles over fotosessies met kasten. perge was mooi maar ik ben nog nooit zo bezweet geweest. sanderendaags hebben we dan nog aspendos bezocht om ons nogmaals uit te putten, maar het theater en het zogenaamde nympheum dat er geen is volgens julian en er wel een is volgens inge en voor mij ni veel uitmaakt als t maar mooi is, maakte alles weer de moeite waard.
daarnaast zijn we woendag bij ahmet naar de voetbal gaan kijken en hebben genoten van de uitermate turkse gastvrijheid met zijn vrouw en mooie kindjes en zijn broer birol en zijn zus hadige. de kindjes kwamen meteen tonen welke kadookes ze van marc bey gekregen hadden en da was zoooo schattig.dat zijn dingen die ik ga missen. met alle vriendelijke mensen hier ... ik zou ze best allemaal wel eens willen laten afkomen maar zoveel volk kan er ni op mijn slaapkamer. lol,
tot ziens - tot in belgie!!!
de op opgraving is gedaan sinds donderdag en dat is vrij jammer. maar donderdagavond hadden we nog feestje met de werkamnnen waar we geit gegeten hebben en daarna lekker veelş gedanst tot half twee en er bestaan filmkes van mij die blijkbaar geweldig zijn ... ik heb al schrik.
terwijl sommige mensen nog een legendarische nacht verder zetten vertrokken s morgens richting perge om daar de site te bezoeken met christine, ellen en tommeke
ons bruidsmeisje. ellen kent blijkbaar mevrouw marleen volkaerts uit een ver verleden uit paridaens en weet alles over fotosessies met kasten. perge was mooi maar ik ben nog nooit zo bezweet geweest. sanderendaags hebben we dan nog aspendos bezocht om ons nogmaals uit te putten, maar het theater en het zogenaamde nympheum dat er geen is volgens julian en er wel een is volgens inge en voor mij ni veel uitmaakt als t maar mooi is, maakte alles weer de moeite waard.
daarnaast zijn we woendag bij ahmet naar de voetbal gaan kijken en hebben genoten van de uitermate turkse gastvrijheid met zijn vrouw en mooie kindjes en zijn broer birol en zijn zus hadige. de kindjes kwamen meteen tonen welke kadookes ze van marc bey gekregen hadden en da was zoooo schattig.dat zijn dingen die ik ga missen. met alle vriendelijke mensen hier ... ik zou ze best allemaal wel eens willen laten afkomen maar zoveel volk kan er ni op mijn slaapkamer. lol,
tot ziens - tot in belgie!!!
maandag, augustus 21, 2006
slangentjd
t is bijna pruimentijd ... maar hier ist eerder slangentijd. op 1 week tijd hebben we 2 slangen gevangen en dat was best griezelig maar ook wel tof. de eerste was bij ons op de site in een profiel. een werkmman heeft haar met een jachtgeweer konijn gemaakt in 1 schot. ge moet het maar doen. de kop er af, een paar stenen verwijderen en daar kwam een zwart lichaam van 1,5 meter lang uit. ik heb het bloedende kadaver mee in een zak geholpen die een hele dag in onze coolbox zat voor het depot, alwaar iedereen de gruwel wilde aanschouwen. het skelet ligt nu uit te rotten bij bea, de biologe.
de 2e werd gevangen in de toiletten (de mannenzone) en daarna naar ons gebracht wegens onze ervaring met serpenten (en dan niet alleen slangen)
Volgende belangrijke gebeurtenis: de uittocht is vertrokken. dit weekend zijn jonas en ralf en nog een aantal leuke figuren zoals pol epoxy vertrokken. met pijn int hart heb ik van ralf afscheid genomen om 1 uur s nachts, want plots leek de kamer een pak leger. we proberen echter zijn ambiance in de dolmuş in ere te houden. we houden ons er aan ralfke! dat vertrek heeft echter zijn voordelen: eindelijk blijven mijn kleren niet langer in de valies maar liggen ze op een bed. en daarnaast hebebn we de werkmannen van ralf en ine overgrekregen, waar ook een paar heel toffe gasten tussen zitten. we verrichtten dus momenteel dubbel zoveel werk en da is administratie a gogo dus.
daarnaast loopt er een filmploeg rond met een irritante italiaan die de regie doet over een film over sagalassos. zijn film. met extra veel fake vondsten die we er effe weer moesten insteken en enthousiast doen. ik kon gelukkig op de achtergrond blijven want ik kan die vent niet hebben, de stielbederver.
verder hebben laura en marijke nog altijd hun hondje, en daarnaast hebben we ook problemen met een kat, Melek of engel genaamd. dat beestje werrd door sommigen in huis gelaten en nu komt ze binnen via mijn venster s nachts, vanwaar ze met haar 4 poten op mijn slapend lijf springt waardoor ik me telkens dood verschiet. ze gaat nog eens de pot in, net zoals de hond. moustafa, de kok, zal al die beesten professioneel de nek omwringen als ze daar nog rondhangen op de 2e september.
dit weekend ben ik hier gebleven en heb ik te voet naar de site gegaan over de steile alexanderheuvel. daar zal zijn leger niet geweest zijn, geloof me. verder heb ik mijn stageverslag verder gemaakt en me eens goed uitgerust.
ondertussen zijn zeer veel studenten al aan het aftellen en zeggen openlijk dat ze naar huis willen. maar zo zijn we niet, voor ons mag het nog wat langer duren, want eind deze week stoppen we al met graven en dat einde nadert pijnlijk dicht. donderdagavond, de laatste graafdag, gaan we eten met de werkmannen en dat belooft dus geweldig te worden, wat ik verder ook zal missen is de leuke turkse muziek, die ik zeker eens ga kopieren van de gigantische verzameling van inge (die morgen jarig is dus bij deze proficşat inge!)
proficşat ook aan alle mensen die mijn geklaag de voorbije weken hebben gelezen. u was een fijn publiek.
aan mensen met wie ik tot nu toe al 6 fijne weken heb doorgebracht, bedankt u was een fijn gezelschap,
aan mensen op de site met de empathie van een pindanootje, julian gaat nop nog eens de rode knop gebruiken.
wat is de rode knop? gaat de EHBO opleiding van de vlaamse studenten in onverantwoord roekeloos en pervers gedrag eindigen? zal galatasaray de derde kwalificatieronde winnen? zullen rob en christine dit volledig live kunnen volgen bij birol thuis of volgt er een stroompanne of nodigde hij ons uit omdat hij een babysit nodig heeft? hoe zal het volgende weekend verlopen en zal tommeke wilde toeren doen op alweer een nieuwe sarcofaag uit de groeven van afion? hoe zal marc bey reageren op onze imense werkverzettingen? zal moustafa nog wel genoeg fritten geven? blijven er ijsjes komen bij verjaardagen? zal het depot nog meer tesserae aanvaarden of gaan we er oorlog mee voeren? dit en nog veel meer spannende vragen zonder zinnig antwoord in een volgende episode!!!
de 2e werd gevangen in de toiletten (de mannenzone) en daarna naar ons gebracht wegens onze ervaring met serpenten (en dan niet alleen slangen)
Volgende belangrijke gebeurtenis: de uittocht is vertrokken. dit weekend zijn jonas en ralf en nog een aantal leuke figuren zoals pol epoxy vertrokken. met pijn int hart heb ik van ralf afscheid genomen om 1 uur s nachts, want plots leek de kamer een pak leger. we proberen echter zijn ambiance in de dolmuş in ere te houden. we houden ons er aan ralfke! dat vertrek heeft echter zijn voordelen: eindelijk blijven mijn kleren niet langer in de valies maar liggen ze op een bed. en daarnaast hebebn we de werkmannen van ralf en ine overgrekregen, waar ook een paar heel toffe gasten tussen zitten. we verrichtten dus momenteel dubbel zoveel werk en da is administratie a gogo dus.
daarnaast loopt er een filmploeg rond met een irritante italiaan die de regie doet over een film over sagalassos. zijn film. met extra veel fake vondsten die we er effe weer moesten insteken en enthousiast doen. ik kon gelukkig op de achtergrond blijven want ik kan die vent niet hebben, de stielbederver.
verder hebben laura en marijke nog altijd hun hondje, en daarnaast hebben we ook problemen met een kat, Melek of engel genaamd. dat beestje werrd door sommigen in huis gelaten en nu komt ze binnen via mijn venster s nachts, vanwaar ze met haar 4 poten op mijn slapend lijf springt waardoor ik me telkens dood verschiet. ze gaat nog eens de pot in, net zoals de hond. moustafa, de kok, zal al die beesten professioneel de nek omwringen als ze daar nog rondhangen op de 2e september.
dit weekend ben ik hier gebleven en heb ik te voet naar de site gegaan over de steile alexanderheuvel. daar zal zijn leger niet geweest zijn, geloof me. verder heb ik mijn stageverslag verder gemaakt en me eens goed uitgerust.
ondertussen zijn zeer veel studenten al aan het aftellen en zeggen openlijk dat ze naar huis willen. maar zo zijn we niet, voor ons mag het nog wat langer duren, want eind deze week stoppen we al met graven en dat einde nadert pijnlijk dicht. donderdagavond, de laatste graafdag, gaan we eten met de werkmannen en dat belooft dus geweldig te worden, wat ik verder ook zal missen is de leuke turkse muziek, die ik zeker eens ga kopieren van de gigantische verzameling van inge (die morgen jarig is dus bij deze proficşat inge!)
proficşat ook aan alle mensen die mijn geklaag de voorbije weken hebben gelezen. u was een fijn publiek.
aan mensen met wie ik tot nu toe al 6 fijne weken heb doorgebracht, bedankt u was een fijn gezelschap,
aan mensen op de site met de empathie van een pindanootje, julian gaat nop nog eens de rode knop gebruiken.
wat is de rode knop? gaat de EHBO opleiding van de vlaamse studenten in onverantwoord roekeloos en pervers gedrag eindigen? zal galatasaray de derde kwalificatieronde winnen? zullen rob en christine dit volledig live kunnen volgen bij birol thuis of volgt er een stroompanne of nodigde hij ons uit omdat hij een babysit nodig heeft? hoe zal het volgende weekend verlopen en zal tommeke wilde toeren doen op alweer een nieuwe sarcofaag uit de groeven van afion? hoe zal marc bey reageren op onze imense werkverzettingen? zal moustafa nog wel genoeg fritten geven? blijven er ijsjes komen bij verjaardagen? zal het depot nog meer tesserae aanvaarden of gaan we er oorlog mee voeren? dit en nog veel meer spannende vragen zonder zinnig antwoord in een volgende episode!!!
dinsdag, augustus 15, 2006
Galatasaray
Beste mensen, na 6 weken Turkije begint een mens al eens rare dingen te doen ... zoals fan worden van een turkse voetbalploeg uit İstanbul.
Verschillende redenen:
- ze spelen in belgische kleuren
- ze hebben in hun logo een (vlaamse) leeuw
- ze hebben Gerets, een trainer van bij ons
- galatasaray betekent zoveel als 'paleis van de galaten' en dat zijn kelten, net zoals bij ons
- omdat ze verdomme beter zijn dan de rest, na!
dit heeft ook enige gevolgen, zoals ik en christine hebben weer veel fun gemaakt op de site en bepaalde mensen tegen en nog meer voor ons gekregen. Zo kleurt heel het macellum ondertussen rood-geel. vanaf zondag zal Julian trouwens ook in de juiste kleuren schitteren. de tweelingbroertjes Ahmet en Birol, zijn ook fan en behoren tot het clubje van gestoorde fans. Ook mijn ploegbaas, Achmet Ay en onze ouderdomsdeken zijn duidelijk fan. We raden de staf dan ook aan om volgend jaar een voetbalploeg als medesponsor te zoeken.
Verder nieuws: Marc Bey is ondertussen al een paar dagen terug in Belgie en dat merken we aan t eten. Die dfvjnötrjşksefajkew (met nog wat vieze gebaren) van een kok van een Moustafa geeft ons geen fritten meer. nu, ni dat die zijn zoals in belgie, maar t kan altijd slechter. frit willen wij, als die vant sagalassosrestaurant da deftig kunnen maken, gij ook mousti!
Verder gaat de opgraving goed vooruit! we gaan ons streefdoel halen: onze chıcque room 46 zal er uit geraken. t is ongelooflijk om te zien wat we er met handenarbeid uitgehaald hebben. maar als jullie er alles van willen weten moeten jullie naar www.sagalassos.be of int voorjaar mee naar de sagalassoslezingen om alle resultaten te bezien ... hoewel ... t echt is veeeeele schoonder, believe me!
ondertussen gaat er over ons huis (ramazzan) een trouwfeest beginnen. dat is dus 3 dagen en nachten feesten ... ik vrees (allez, ni dat ik t zo erg vind) dat ze me de dansvloer zullen opslepen. heel straat is afgezet. t zal een belevenis zijn.
dit weekend blijf ik nog eens hier om uit te rusten en wat bij te werken ... en rusten zal na de trouw wel nodig zijn. verder zullen er ook een 10tal mensen ons verlaten en dat zal wel even pijn doen. sommigen zijn ondertussen al aant aftellen maar ik doe rustig verder, want voor mij hoeft er geen einde aan te komen.
tot de volgende
Rob
Verschillende redenen:
- ze spelen in belgische kleuren
- ze hebben in hun logo een (vlaamse) leeuw
- ze hebben Gerets, een trainer van bij ons
- galatasaray betekent zoveel als 'paleis van de galaten' en dat zijn kelten, net zoals bij ons
- omdat ze verdomme beter zijn dan de rest, na!
dit heeft ook enige gevolgen, zoals ik en christine hebben weer veel fun gemaakt op de site en bepaalde mensen tegen en nog meer voor ons gekregen. Zo kleurt heel het macellum ondertussen rood-geel. vanaf zondag zal Julian trouwens ook in de juiste kleuren schitteren. de tweelingbroertjes Ahmet en Birol, zijn ook fan en behoren tot het clubje van gestoorde fans. Ook mijn ploegbaas, Achmet Ay en onze ouderdomsdeken zijn duidelijk fan. We raden de staf dan ook aan om volgend jaar een voetbalploeg als medesponsor te zoeken.
Verder nieuws: Marc Bey is ondertussen al een paar dagen terug in Belgie en dat merken we aan t eten. Die dfvjnötrjşksefajkew (met nog wat vieze gebaren) van een kok van een Moustafa geeft ons geen fritten meer. nu, ni dat die zijn zoals in belgie, maar t kan altijd slechter. frit willen wij, als die vant sagalassosrestaurant da deftig kunnen maken, gij ook mousti!
Verder gaat de opgraving goed vooruit! we gaan ons streefdoel halen: onze chıcque room 46 zal er uit geraken. t is ongelooflijk om te zien wat we er met handenarbeid uitgehaald hebben. maar als jullie er alles van willen weten moeten jullie naar www.sagalassos.be of int voorjaar mee naar de sagalassoslezingen om alle resultaten te bezien ... hoewel ... t echt is veeeeele schoonder, believe me!
ondertussen gaat er over ons huis (ramazzan) een trouwfeest beginnen. dat is dus 3 dagen en nachten feesten ... ik vrees (allez, ni dat ik t zo erg vind) dat ze me de dansvloer zullen opslepen. heel straat is afgezet. t zal een belevenis zijn.
dit weekend blijf ik nog eens hier om uit te rusten en wat bij te werken ... en rusten zal na de trouw wel nodig zijn. verder zullen er ook een 10tal mensen ons verlaten en dat zal wel even pijn doen. sommigen zijn ondertussen al aant aftellen maar ik doe rustig verder, want voor mij hoeft er geen einde aan te komen.
tot de volgende
Rob
zondag, augustus 13, 2006
mooeeeeeeeeeeee
Beste lezers
het is zondagmorgen (vergeet een ontbijt met verse pistolets, chocokoeken en croissants) en ik heb even de kans gekregen om na nieuwe databaseperikelen het net af te schuimen. blijkbaar hebben we weer veel gemist: nieuwe evoluties in de oorlog en een aantal verijdelde aanslagen. de schrik zit er hier bij sommigen nu wel in om terug te keren, anderen maken zich eerder zorgen om hun handbagage om naar belgie te kunnen terugkeren.
dit weekend zijn we in termessos geweest, een ruine nabij antalya waar we tommeke bijna zijn kwijtgespeeld. en daarna zijn we nog inkopen gaan doen in antalya, waar ik gelukkig dus geen dolk heb gekocht.
maar nu gaat leo ons naar boven brengen
saluutjes
rob
het is zondagmorgen (vergeet een ontbijt met verse pistolets, chocokoeken en croissants) en ik heb even de kans gekregen om na nieuwe databaseperikelen het net af te schuimen. blijkbaar hebben we weer veel gemist: nieuwe evoluties in de oorlog en een aantal verijdelde aanslagen. de schrik zit er hier bij sommigen nu wel in om terug te keren, anderen maken zich eerder zorgen om hun handbagage om naar belgie te kunnen terugkeren.
dit weekend zijn we in termessos geweest, een ruine nabij antalya waar we tommeke bijna zijn kwijtgespeeld. en daarna zijn we nog inkopen gaan doen in antalya, waar ik gelukkig dus geen dolk heb gekocht.
maar nu gaat leo ons naar boven brengen
saluutjes
rob
maandag, augustus 07, 2006
weekend antalya
dit weekend naar antalya geweest waar de temperaturen vreselijk drukkend zijn.
donderdag hebben mama en papa de site bezocht en ze waren in de wolken. onze werkmannen ook, want ze praten daar al een week over. nu zullen ze vast en zeker nog meer genieten van de komende saga-lezingen.
dan een leuk weekend gehad in antalya met veel verhalen over de gang van zaken in tienen en met de familie, en zelf ook mijn verhaaltjes verteld en goed uitgerust voor de nieuwe week, die begon vrij slecht omdat inge 2 dagen ziek was van een voedselvergiftiging. nu betert ze en ik wens haar t allerbeste, omdat ze een lieve en toffe is en omdat marc bey me dat ook heeft opgedragen. en braaf als ik ben (geloof dat maar) doe ik dat. mwoehahaaaaaaaaa
donderdag hebben mama en papa de site bezocht en ze waren in de wolken. onze werkmannen ook, want ze praten daar al een week over. nu zullen ze vast en zeker nog meer genieten van de komende saga-lezingen.
dan een leuk weekend gehad in antalya met veel verhalen over de gang van zaken in tienen en met de familie, en zelf ook mijn verhaaltjes verteld en goed uitgerust voor de nieuwe week, die begon vrij slecht omdat inge 2 dagen ziek was van een voedselvergiftiging. nu betert ze en ik wens haar t allerbeste, omdat ze een lieve en toffe is en omdat marc bey me dat ook heeft opgedragen. en braaf als ik ben (geloof dat maar) doe ik dat. mwoehahaaaaaaaaa
woensdag, augustus 02, 2006
lang geleden
İdd, ik heb niet veel tijd gehad om terug te kunnen aanvullen, met al die drukte hier. stilaan begint de vermoeidheid op velen te wegen en we zoeken af en toe nu ook een rustig moment op om ons even te kunnen neerleggen, een tukje te doen, of onze zotgedraaide kop even te laten kalmeren.
mijn tips om hier te overleven:
1) relativeren
als dat niet helpt
2) negeren
om tenslotte gewoon
3) doen alsof de wereld perfect is
en moest dat niet helpen duwen we iemand in een trench!
nee, we amuseren ons nog te pletter, maar we leven hier natuurlijk heel dicht op mekaars huid en verder moet t tempo van de eerste weken wat milderen soms. zo werd het me al een paar keer moeilijk aant ontbijt, omdat om 6 uur al verteren moeilijk is. om tegen 10 uur een appelflauwte te krijgen. gelukkig prop ik me vol met suiker, waarna de kruiwagens weer vliegen.
een leuke hobby van iedereen is uit de doppen kijken voor potentiele koppels, waardoor er elke dag wel iets spannends gebeurt.
ondertussen il ik ook even reclame maken voor de elektronicazaak van ahmet en birol, tweelingbroers waar wij dwepende fans van zijn en hun neef hassan. voor al uw goederen moet ge daar zijn. ahmet is ook zeer bedreven in t scheuren door bochten en t maken van abklatshen. onze devtie kent geen einde. het aanmaken van een ahmet en birol fanclub dringt zich op. bij de weg, ze kunnen ook alles en zijn int leger geweest. alleen komt ahmet altijd onze cola mee opdrinken en onze baklava opeten. bij deze vergeef ik hem.
tot nu toe heb ik al mijn was (die met een man of 6 om de 14 dagen gedaan wordt) al kunnen terugvinden, wat een hele prestatie is. ondertussen is er ook veel nieuw volk aangekomen en is de campagne al half ... de tijd vliegt snel, gebruik hem wel!
vorig weekend zijn we naar de valse baden van pammukale geweest, met veel marginale hollanders en duitsers daar waarvoor we ons dood schaamden. en de mooie site van hierapolis. desondanks WEER een busadvontuur zijn we vrijdag ook in aphrodisias geweest: een site die zooooo mooi is dat ik er zelfs stil van kan worden. voorqal het stadion is geweldig en intact ... maar op die foto's zullen jullie nog even moeten wachten!
de allerbeste groetjes,
rob.
(PS: de kaartjes zijn onderweg)
mijn tips om hier te overleven:
1) relativeren
als dat niet helpt
2) negeren
om tenslotte gewoon
3) doen alsof de wereld perfect is
en moest dat niet helpen duwen we iemand in een trench!
nee, we amuseren ons nog te pletter, maar we leven hier natuurlijk heel dicht op mekaars huid en verder moet t tempo van de eerste weken wat milderen soms. zo werd het me al een paar keer moeilijk aant ontbijt, omdat om 6 uur al verteren moeilijk is. om tegen 10 uur een appelflauwte te krijgen. gelukkig prop ik me vol met suiker, waarna de kruiwagens weer vliegen.
een leuke hobby van iedereen is uit de doppen kijken voor potentiele koppels, waardoor er elke dag wel iets spannends gebeurt.
ondertussen il ik ook even reclame maken voor de elektronicazaak van ahmet en birol, tweelingbroers waar wij dwepende fans van zijn en hun neef hassan. voor al uw goederen moet ge daar zijn. ahmet is ook zeer bedreven in t scheuren door bochten en t maken van abklatshen. onze devtie kent geen einde. het aanmaken van een ahmet en birol fanclub dringt zich op. bij de weg, ze kunnen ook alles en zijn int leger geweest. alleen komt ahmet altijd onze cola mee opdrinken en onze baklava opeten. bij deze vergeef ik hem.
tot nu toe heb ik al mijn was (die met een man of 6 om de 14 dagen gedaan wordt) al kunnen terugvinden, wat een hele prestatie is. ondertussen is er ook veel nieuw volk aangekomen en is de campagne al half ... de tijd vliegt snel, gebruik hem wel!
vorig weekend zijn we naar de valse baden van pammukale geweest, met veel marginale hollanders en duitsers daar waarvoor we ons dood schaamden. en de mooie site van hierapolis. desondanks WEER een busadvontuur zijn we vrijdag ook in aphrodisias geweest: een site die zooooo mooi is dat ik er zelfs stil van kan worden. voorqal het stadion is geweldig en intact ... maar op die foto's zullen jullie nog even moeten wachten!
de allerbeste groetjes,
rob.
(PS: de kaartjes zijn onderweg)
lang geleden
İdd, ik heb niet veel tijd gehad om terug te kunnen aanvullen, met al die drukte hier. stilaan begint de vermoeidheid op velen te wegen en we zoeken af en toe nu ook een rustig moment op om ons even te kunnen neerleggen, een tukje te doen, of onze zotgedraaide kop even te laten kalmeren.
mijn tips om hier te overleven:
1) relativeren
als dat niet helpt
2) negeren
om tenslotte gewoon
3) doen alsof de wereld perfect is
en moest dat niet helpen duwen we iemand in een trench!
nee, we amuseren ons nog te pletter, maar we leven hier natuurlijk heel dicht op mekaars huid en verder moet t tempo van de eerste weken wat milderen soms. zo werd het me al een paar keer moeilijk aant ontbijt, omdat om 6 uur al verteren moeilijk is. om tegen 10 uur een appelflauwte te krijgen. gelukkig prop ik me vol met suiker, waarna de kruiwagens weer vliegen.
een leuke hobby van iedereen is uit de doppen kijken voor potentiele koppels, waardoor er elke dag wel iets spannends gebeurt.
ondertussen il ik ook even reclame maken voor de elektronicazaak van ahmet en birol, tweelingbroers waar wij dwepende fans van zijn en hun neef hassan. voor al uw goederen moet ge daar zijn. ahmet is ook zeer bedreven in t scheuren door bochten en t maken van abklatshen. onze devtie kent geen einde. het aanmaken van een ahmet en birol fanclub dringt zich op. bij de weg, ze kunnen ook alles en zijn int leger geweest. alleen komt ahmet altijd onze cola mee opdrinken en onze baklava opeten. bij deze vergeef ik hem.
tot nu toe heb ik al mijn was (die met een man of 6 om de 14 dagen gedaan wordt) al kunnen terugvinden, wat een hele prestatie is. ondertussen is er ook veel nieuw volk aangekomen en is de campagne al half ... de tijd vliegt snel, gebruik hem wel!
vorig weekend zijn we naar de valse baden van pammukale geweest, met veel marginale hollanders en duitsers daar waarvoor we ons dood schaamden. en de mooie site van hierapolis. desondanks WEER een busadvontuur zijn we vrijdag ook in aphrodisias geweest: een site die zooooo mooi is dat ik er zelfs stil van kan worden. voorqal het stadion is geweldig en intact ... maar op die foto's zullen jullie nog even moeten wachten!
de allerbeste groetjes,
rob.
(PS: de kaartjes zijn onderweg)
mijn tips om hier te overleven:
1) relativeren
als dat niet helpt
2) negeren
om tenslotte gewoon
3) doen alsof de wereld perfect is
en moest dat niet helpen duwen we iemand in een trench!
nee, we amuseren ons nog te pletter, maar we leven hier natuurlijk heel dicht op mekaars huid en verder moet t tempo van de eerste weken wat milderen soms. zo werd het me al een paar keer moeilijk aant ontbijt, omdat om 6 uur al verteren moeilijk is. om tegen 10 uur een appelflauwte te krijgen. gelukkig prop ik me vol met suiker, waarna de kruiwagens weer vliegen.
een leuke hobby van iedereen is uit de doppen kijken voor potentiele koppels, waardoor er elke dag wel iets spannends gebeurt.
ondertussen il ik ook even reclame maken voor de elektronicazaak van ahmet en birol, tweelingbroers waar wij dwepende fans van zijn en hun neef hassan. voor al uw goederen moet ge daar zijn. ahmet is ook zeer bedreven in t scheuren door bochten en t maken van abklatshen. onze devtie kent geen einde. het aanmaken van een ahmet en birol fanclub dringt zich op. bij de weg, ze kunnen ook alles en zijn int leger geweest. alleen komt ahmet altijd onze cola mee opdrinken en onze baklava opeten. bij deze vergeef ik hem.
tot nu toe heb ik al mijn was (die met een man of 6 om de 14 dagen gedaan wordt) al kunnen terugvinden, wat een hele prestatie is. ondertussen is er ook veel nieuw volk aangekomen en is de campagne al half ... de tijd vliegt snel, gebruik hem wel!
vorig weekend zijn we naar de valse baden van pammukale geweest, met veel marginale hollanders en duitsers daar waarvoor we ons dood schaamden. en de mooie site van hierapolis. desondanks WEER een busadvontuur zijn we vrijdag ook in aphrodisias geweest: een site die zooooo mooi is dat ik er zelfs stil van kan worden. voorqal het stadion is geweldig en intact ... maar op die foto's zullen jullie nog even moeten wachten!
de allerbeste groetjes,
rob.
(PS: de kaartjes zijn onderweg)
woensdag, juli 26, 2006
daily life
alles gaat rustig verder op de site ... allez, rustig, toen hannelore van t surveyteam even waelkens moest aflossen zei ze dat het toch veel stressgevender is op sagalassos dan op survey. hectisch is het zeker, want we hebben op onze villa al een absis van de ınkomsthal gevonden met nog een stuk van de mozaiek van de 2e verdieping. magnıfiek gewoon. maar de muur van de absis moet met man en macht gerstut en gerestaureerd worden, zeker omdat het deel van de gelşjkvloerse verdıepıng rechthoeig is. iets wat volgens inge, de superfijne en megalieve archeologe, nog nergens gecontesteerd is. unieke vondsten dus! alleen zorgen dat het niet invalt, waardoor we ergens anders moeten graven nu. omdat het complex zo groot is zou het best wel eenseen paleis kunnen zijn, mogelijk het bisschoppelijk paleis. maar dat wordt nog verder zien.
verder hebben we al een rıng gevonden, en vandaag nog een vogel zonder kop in marmer.
genoeg sitezever. dat valt daar serıeus goe mee en t is daar regelmatig jackpot, waardoor we zo hard moeten labelen dat we niet meer weten waar ons hoofd staat. de andere 'sıte assıstent' sevgi ( wat liefje betekent, ja iedereen heeft hier een naam met betekenis, er is hier een jongen die dolfijn int turks heet) die haar naam dus eer aandoet. tesamen zijn we een sterk team.
prof. waelkens is ondertussen terug, en desondanks zijn gezondheid doet hij toch alle moeite om alle sites dagelijks te bezoeken. ook hij is erg vriendelijk tegen me, waardoor ik me snel aanvaard voel.
s morgens ist voeg op. altijd moeten er 2 mee t ontbijt kan klaarmaken, dat begint om 6.15, zodat we om 7 uur onze simmitbroodjes voor 11 uur gekocht hebben en kunnen beginnen met werken. dan ıst werken tot half 11 en dan ist pauze met brood en thee onder een zeil voor effe schaduw te hebben. daarne iat werken tot 13 en dan eten we een uurtje, de meesten samen met het werkvolk. dat ıs gezellıger en hun eten ıs zalıg lekker. om 4 uur kopen we dan cola en houden terug even pauze. om 6 uur komen we af en regıstrereen we de vondsten. meestal is dit tegen 19,00 achter de rug. daarna ıst naar huıs (mıjn huıs noemt ramazzan en lıgt op 500 meter van t opgravıngshuıs ın ağlasun) en vechten voor een douche, dıe nu zelfs al warm water leveren kan.
tegen 19,30 ıst eten ınt opgravıngshuıs, als dfouchebn dan nı gedaan ıs, ıst voor erna. mensen dıe buıten moeten gaan eten, kunnen zelf gaan wanneer ze wıllen, t sagalassosrestaurant ıs ın elk geval een aanrader!
zo met deze commercıele boodschap sluıt ık af. een volgende keer heb ık het over de roddels! ja, want dıe zıjn sappıg en na een weekend zıjn er altıjd genoeg!
groetjes, robınho ( dat ıs mıjn bıjnaam deze week)
verder hebben we al een rıng gevonden, en vandaag nog een vogel zonder kop in marmer.
genoeg sitezever. dat valt daar serıeus goe mee en t is daar regelmatig jackpot, waardoor we zo hard moeten labelen dat we niet meer weten waar ons hoofd staat. de andere 'sıte assıstent' sevgi ( wat liefje betekent, ja iedereen heeft hier een naam met betekenis, er is hier een jongen die dolfijn int turks heet) die haar naam dus eer aandoet. tesamen zijn we een sterk team.
prof. waelkens is ondertussen terug, en desondanks zijn gezondheid doet hij toch alle moeite om alle sites dagelijks te bezoeken. ook hij is erg vriendelijk tegen me, waardoor ik me snel aanvaard voel.
s morgens ist voeg op. altijd moeten er 2 mee t ontbijt kan klaarmaken, dat begint om 6.15, zodat we om 7 uur onze simmitbroodjes voor 11 uur gekocht hebben en kunnen beginnen met werken. dan ıst werken tot half 11 en dan ist pauze met brood en thee onder een zeil voor effe schaduw te hebben. daarne iat werken tot 13 en dan eten we een uurtje, de meesten samen met het werkvolk. dat ıs gezellıger en hun eten ıs zalıg lekker. om 4 uur kopen we dan cola en houden terug even pauze. om 6 uur komen we af en regıstrereen we de vondsten. meestal is dit tegen 19,00 achter de rug. daarna ıst naar huıs (mıjn huıs noemt ramazzan en lıgt op 500 meter van t opgravıngshuıs ın ağlasun) en vechten voor een douche, dıe nu zelfs al warm water leveren kan.
tegen 19,30 ıst eten ınt opgravıngshuıs, als dfouchebn dan nı gedaan ıs, ıst voor erna. mensen dıe buıten moeten gaan eten, kunnen zelf gaan wanneer ze wıllen, t sagalassosrestaurant ıs ın elk geval een aanrader!
zo met deze commercıele boodschap sluıt ık af. een volgende keer heb ık het over de roddels! ja, want dıe zıjn sappıg en na een weekend zıjn er altıjd genoeg!
groetjes, robınho ( dat ıs mıjn bıjnaam deze week)
zaterdag, juli 22, 2006
2e weekend
na weer een weekje hard zwoegen gingen we nu naar Erğidir, een prachtig stadje op een schiereiland bij het gelijknamige meer. het was er prachhtig met lekker warm water met mooie golven en ik ben nu eindelijk ook in mijn gezicht verbrand, wat lang op zich heeft laten wachten. in het opgaan zijn we gestopt in isparta, de meest nabije grote stad, waar we effe de weg en alle windstreken kwijt waren. maar dat had zijn voordelen, want daarnet wou een buschauffeur ons daar in het zak zetten (nog maar de eerste slechte turk hoor). dat kwam omdat er nog enkel westerse touristen op de bus zaten wou hij ons wijsmaken dat het buswisselstation nog ver was waardoor we voor de groep nog 10 lira zouden hebben moeten bijbetalen. gelukkig wisten we door onze omzwervingen waar het was en zo hebben we hem ferm bij zijn pietje gehad.
verder hadden we een prachtig hotelletje in erğidir, waarvan de hotelbaas het voor ons nog eens spotgoeiekoop gemaakt heeft (en t kostte al bijna niks) en hij kon frans, engels en zelfs wat nederlands. ik ben nu weer superrelaxed, klaar voor mijn 3e week!
lieve groeten aan iedereen in belgie en aan erik en barbara een dikke proficiat met hun eerste telg: Ena! alsook mijn proficiat aan de opa/peter, de oma, de nonkel en heel de familie natuurlijk!
tot schrijfs,
rob
verder hadden we een prachtig hotelletje in erğidir, waarvan de hotelbaas het voor ons nog eens spotgoeiekoop gemaakt heeft (en t kostte al bijna niks) en hij kon frans, engels en zelfs wat nederlands. ik ben nu weer superrelaxed, klaar voor mijn 3e week!
lieve groeten aan iedereen in belgie en aan erik en barbara een dikke proficiat met hun eerste telg: Ena! alsook mijn proficiat aan de opa/peter, de oma, de nonkel en heel de familie natuurlijk!
tot schrijfs,
rob
zondag, juli 16, 2006
1e nieuws
zo vele dagen later volgt mıjn eerste check-up. dat komt omdat ık ook van 6 uur s morgens tot 7 uur s avonds werk met 1 uur pauze. En s avonds vaak ergens ıets gaan drınken.
effe over het dorp: aglasun ıs prachtıg. 1 weg asfalt, verder nıks. t ıs eerder een kleıne stad maar de meeste mensen kennen er elkaar. overal lopen geıten en ezels en nu ık dus ook. t zıet er een beetje uıt als ueropa na WO II, en ook van mentalıteıt. we wnsen mekaar hıer allemaal goedendag en ze komen ons zomaar fruıt aanbıeden op straat. ongelooflıjk. en vaak nodıgen ze ons uıt om eens met hun te gaan eten of zo. de turken hebben een heel gastvrije mentaliteit en zijn bovendien harde werkers.
*mijn* werkmannen zıjn supervrıendelıjk voor me, dıe komen me gewoon omhelsen. echt warme mensen. zoiets heb ık nog nooıt meegemaakt. t ıs hıer lekker warm, maar draaglijk. hier ın de bergen verbranden we snel, maar de luchtvochtıgheid valt mee t.o.v. de kust.
donderdagavond was de eerste week gedaan en dan was het fuif, waarop we turks gedanst hebben. en vrijdag zijn we dan naar olympos getrokken. daar hebben ze een mooı kıezelstrand en een schıtterende sıte met akropolıs, dıe we met een stuk of 5 heldhaftig beklommen hebben. naast de nodıge rust zijn we dan het nachtleven ingedoken met onze turkse vrienden zoals Tayfun, Ugur (spreek je uıt als Oer), Sevgi, Ruqje, Hassan en nog een hele hoop andere gekken.
De opgravıng zelf is buitengewoon prachtig. Je kan je het pas voorstellen als je hier bent. zonder daar een percentje aan over te houden mag ik zeggen dat het een aanrader is. Het werk valt reuze mee, en ık sta bıj een superlieve archeologe, Inge, die je van naderbıj kunt bekijken op www.sagalassos.be. We amuseren ons rot op de site, waar ze nu met een nıeuw systeem proberen op te graven. dıt werkt stılaan, maar t vraagt enorm veel papierwerk van ons ... en we proberen dus een tandje bij te steken. daarnaast moeten we alles op laptop invoeren, maar dat systeem werkt nog ni (de fout ligt in belgie).
het eten is hier extreem lekker. vooral de karpus (watermeloen) is een aanrader. het efesbier ıs hier prima (en kost zowat 2 lira = 1 euro voor 0,5 liter). ook hebben ze hier lekker kriekensap (visne) dat ze drıngend eens in belgie moeten ıntroduceren.
ık heb gehoord dat t oorlog is tussen israel en libanon, maar daar trekken wıj ons hier nıks van aan, want dat ıs hıer toch t hol van pluto, ze vınden ons hıer nooıt. verder heb ık gehoord dat tıenen genk verslagen heeft. er gebeuren daar dus ook shockerende dıngen.
je mag me gerust een mailtje sturen op rob.rens@gmail.com en ik hoop je hier nog zeer mooie verhalen mee te geven (ook de potentıele romances dıe hıer ontstaan en lekker doorgeroddeld worden, zeker aangezıen turken ook echt ALLES van u wıllen weten, maar dat ıs ze vergeven.
ik wens jullie het allerbeste en tot de volgende post
yak çamlar (goedenavond),
Rob (ze hebben me ook al een turkse naam gegeven: eerst was het Haydar, maar ondertussen is het al Tarkan)
Rob *Tarkan* Rens
effe over het dorp: aglasun ıs prachtıg. 1 weg asfalt, verder nıks. t ıs eerder een kleıne stad maar de meeste mensen kennen er elkaar. overal lopen geıten en ezels en nu ık dus ook. t zıet er een beetje uıt als ueropa na WO II, en ook van mentalıteıt. we wnsen mekaar hıer allemaal goedendag en ze komen ons zomaar fruıt aanbıeden op straat. ongelooflıjk. en vaak nodıgen ze ons uıt om eens met hun te gaan eten of zo. de turken hebben een heel gastvrije mentaliteit en zijn bovendien harde werkers.
*mijn* werkmannen zıjn supervrıendelıjk voor me, dıe komen me gewoon omhelsen. echt warme mensen. zoiets heb ık nog nooıt meegemaakt. t ıs hıer lekker warm, maar draaglijk. hier ın de bergen verbranden we snel, maar de luchtvochtıgheid valt mee t.o.v. de kust.
donderdagavond was de eerste week gedaan en dan was het fuif, waarop we turks gedanst hebben. en vrijdag zijn we dan naar olympos getrokken. daar hebben ze een mooı kıezelstrand en een schıtterende sıte met akropolıs, dıe we met een stuk of 5 heldhaftig beklommen hebben. naast de nodıge rust zijn we dan het nachtleven ingedoken met onze turkse vrienden zoals Tayfun, Ugur (spreek je uıt als Oer), Sevgi, Ruqje, Hassan en nog een hele hoop andere gekken.
De opgravıng zelf is buitengewoon prachtig. Je kan je het pas voorstellen als je hier bent. zonder daar een percentje aan over te houden mag ik zeggen dat het een aanrader is. Het werk valt reuze mee, en ık sta bıj een superlieve archeologe, Inge, die je van naderbıj kunt bekijken op www.sagalassos.be. We amuseren ons rot op de site, waar ze nu met een nıeuw systeem proberen op te graven. dıt werkt stılaan, maar t vraagt enorm veel papierwerk van ons ... en we proberen dus een tandje bij te steken. daarnaast moeten we alles op laptop invoeren, maar dat systeem werkt nog ni (de fout ligt in belgie).
het eten is hier extreem lekker. vooral de karpus (watermeloen) is een aanrader. het efesbier ıs hier prima (en kost zowat 2 lira = 1 euro voor 0,5 liter). ook hebben ze hier lekker kriekensap (visne) dat ze drıngend eens in belgie moeten ıntroduceren.
ık heb gehoord dat t oorlog is tussen israel en libanon, maar daar trekken wıj ons hier nıks van aan, want dat ıs hıer toch t hol van pluto, ze vınden ons hıer nooıt. verder heb ık gehoord dat tıenen genk verslagen heeft. er gebeuren daar dus ook shockerende dıngen.
je mag me gerust een mailtje sturen op rob.rens@gmail.com en ik hoop je hier nog zeer mooie verhalen mee te geven (ook de potentıele romances dıe hıer ontstaan en lekker doorgeroddeld worden, zeker aangezıen turken ook echt ALLES van u wıllen weten, maar dat ıs ze vergeven.
ik wens jullie het allerbeste en tot de volgende post
yak çamlar (goedenavond),
Rob (ze hebben me ook al een turkse naam gegeven: eerst was het Haydar, maar ondertussen is het al Tarkan)
Rob *Tarkan* Rens
vrijdag, juli 07, 2006
Geslaagd
Hoera: 2 maanden zonder zorgen die volgden!
Ik bedank voor de examens nog eens iedereen die mij gesteund heeft op welke manier dan ook, en prof. Ilse Schoep, omdat ze in zo'n schoon letterkes 'geslaagd' op dat stuk papier geschreven heeft. Nu nog t laatste in de koffer steken, wegen, alles wat ik toch maar kan missen er nog uitzwieren en proberen een oogje dicht te doen de volgende nacht.
mijn volgende post zal dus van 1000'en kilometers hier vandaan zijn. joy!
Ik bedank voor de examens nog eens iedereen die mij gesteund heeft op welke manier dan ook, en prof. Ilse Schoep, omdat ze in zo'n schoon letterkes 'geslaagd' op dat stuk papier geschreven heeft. Nu nog t laatste in de koffer steken, wegen, alles wat ik toch maar kan missen er nog uitzwieren en proberen een oogje dicht te doen de volgende nacht.
mijn volgende post zal dus van 1000'en kilometers hier vandaan zijn. joy!
zaterdag, juli 01, 2006
Examens Afgelopen
Ziezo, dat was dan ook geen moment te vroeg. Nu nog bang afwachten op het resultaat en dat het 1e zit mag zijn ... voor 2 maanden superspetterend turkije!
Ondertussen is het weer super en dat zal het aanpassen al een stuk minder moeilijk maken
Ondertussen is het weer super en dat zal het aanpassen al een stuk minder moeilijk maken
woensdag, juni 28, 2006
1e post
Het is ongelooflijk maar waar, zelfs een debiel als ik kan dit!!! Nu ben ik erg trots op mezelf en ga ik verder leren ... want anders moet ik mezelf nog straffen en dat zou maar dom zijn
het is vooral de bedoeling dat al mijn grotere en kleinere avontuurtjes in sagalassos hier komen ... mits enige vorm aan censuur, waar ik mezelf het recht toe voorbehou ;)
het is vooral de bedoeling dat al mijn grotere en kleinere avontuurtjes in sagalassos hier komen ... mits enige vorm aan censuur, waar ik mezelf het recht toe voorbehou ;)
Abonneren op:
Posts (Atom)
