het is heel lang geleden dat ik hier nog iets kon posten, maar dat komt omdat er ook pokkeveel werk was. vorig weekend ben ik naar antalya gegaan om te ontspannen en een aantal nieuwe galatasaray gadgets te kopen, waaronder flip-flops. het was een mooi maar snikheet weekend.
door de week hebben we ons uitgeleefd op een sondage en verder zijn we weer een neiuwe kamer beginnen opgraven. het valt te betwijfelen of we dit maal nog de bodem zullen halen ... er is nog maar een week om te graven voor inge, onze werkmannen en mezelf. anderzijds zijn er dit seizoen al maar liefst 4 vloeren bovengekomen, wat toch wel een klein record is.
ander leuk nieuws was de vondst van faustina op de roman baths, dat insloeg als een bom in de ganse wereld. we hopen de komende weken dan ook veel toeristen te ontvangen. later is er nog een receptie in het opgravingshuis gepland om te verbroederen met de werkmannen. als het zo fijn zal zijn als met hadrianus: laat maar komen!
zaterdag, augustus 16, 2008
vrijdag, juli 25, 2008
Antiochia in Pisidia
Vandaag was een bijzonder mooie dag op trektocht door de provincie. We bezochten het mooie Antiochië en ik las de Dag Allemaal aan de tempel van Augustus. Dat was e'en uitermate schraal maar amusant moment. Het hele bezoek werd omkaderd door de wondere stemmen van ons gezelschap (Koen, Ine, een beetje dokter Tom en af en toe Katrien en niet te vergeten mezelf) die het volledige nederlandstalige genre ten berde brachten, daarna gevolgd door de betere Disney hits.
Dit deed erg denken aan de donderdagnamiddag op de domestic area waar er naast hard werken - zoals altijd - nu ook bijzonder veel aandacht was voor muziek op de achtergrond. Terwijl we een nieuwe sector openlegden, op zoek naar een muur, kon ook het restauratieteam, bezig op de stellingen in ons reusachtig atrium zich niet meer bedwingen. Hadise galmde door de kamers en Göze liet zich eens goed gaan op de stelling en daarnaast. Ook özge en haar broer Tarik van het architectenteam genoten mee van een donderdagnamiddag in pure Domestic Style.
Maar nu terug naar het verdere verloop van de vrijdag, die ook een zoektocht naar een byzantijns kerkje in een dorpje genaamd Burla met zich meebracht. Het werd een fijne trektocht en ik ben mijn sandalen dankbaar dat ze me op de steile bergwanden hebben ondersteund. Bovendien heb ik vandaag de lekkerste peer uit mijn leven gegeten. Deze is niet te evenaren. punt.
En eten brengt ons weer bij de normale week. Op de domestic weten ze mijn kleine versnaperingen wel te apprecieren. Naast de normale simits volgen nu ook dagelijks snoepjes, soms cake of worden we getracteerd op baklava. Ook mijn druivensuiker komt goed van pas wegens de weinige eetlust s morgens. Dit komt omdat het deze week echt wel puffen was in de bergen. Naast rozenbottelthee kennen de werkmannen ook de term 'druivensuiker' en ik zou er niet stom van staan moesten ze vanaf nu regelmatig daarvoor komen bedelen.
Ik ga het hierbij laten. Morgen nog een mooie dag om te relaxen en mogelijk ga ik met Mohammed (Domestic), Fatih (Roman Baths), Nihat (Geografenteam) en Bekir (conservatie) vissen. Als we iets vangen, dan zullen we het BBQ'en. Als we niks vangen zullen we naar de winkel gaan en toch ook maar BBQ'en ;)
groeten,
Rob
Dit deed erg denken aan de donderdagnamiddag op de domestic area waar er naast hard werken - zoals altijd - nu ook bijzonder veel aandacht was voor muziek op de achtergrond. Terwijl we een nieuwe sector openlegden, op zoek naar een muur, kon ook het restauratieteam, bezig op de stellingen in ons reusachtig atrium zich niet meer bedwingen. Hadise galmde door de kamers en Göze liet zich eens goed gaan op de stelling en daarnaast. Ook özge en haar broer Tarik van het architectenteam genoten mee van een donderdagnamiddag in pure Domestic Style.
Maar nu terug naar het verdere verloop van de vrijdag, die ook een zoektocht naar een byzantijns kerkje in een dorpje genaamd Burla met zich meebracht. Het werd een fijne trektocht en ik ben mijn sandalen dankbaar dat ze me op de steile bergwanden hebben ondersteund. Bovendien heb ik vandaag de lekkerste peer uit mijn leven gegeten. Deze is niet te evenaren. punt.
En eten brengt ons weer bij de normale week. Op de domestic weten ze mijn kleine versnaperingen wel te apprecieren. Naast de normale simits volgen nu ook dagelijks snoepjes, soms cake of worden we getracteerd op baklava. Ook mijn druivensuiker komt goed van pas wegens de weinige eetlust s morgens. Dit komt omdat het deze week echt wel puffen was in de bergen. Naast rozenbottelthee kennen de werkmannen ook de term 'druivensuiker' en ik zou er niet stom van staan moesten ze vanaf nu regelmatig daarvoor komen bedelen.
Ik ga het hierbij laten. Morgen nog een mooie dag om te relaxen en mogelijk ga ik met Mohammed (Domestic), Fatih (Roman Baths), Nihat (Geografenteam) en Bekir (conservatie) vissen. Als we iets vangen, dan zullen we het BBQ'en. Als we niks vangen zullen we naar de winkel gaan en toch ook maar BBQ'en ;)
groeten,
Rob
zaterdag, juli 19, 2008
Disco hamam en echte hamam
Donderdagavond begon een weekend na een vermoeiende week, met bijzonder veel sociale verplichtingen. Eerst was er het afscheid van Sofie, de archeo-zoologe, die nu voor 3 weken naar Belgie gaat en als getrouwde vrouw wederkeert. Daarnaast was er het vertrek van Julian, die na twee weken op zijn vertrouwde macellum naar huis terugkeert om er aan zijn doctoraat te schrijven. Bij deze wensen we hem nog eens bijzonder veel succes.
Daarna werd het feestje verder gezet in de disco-hamam, waar er toch wel een paar gladde figuren rondliepen. Serkan, assistent op de Roman Baths moest het na een aantal pintjes ontgelden en we hebben hem dan maar naar huis gebracht. Om 3 uur eindelijk het bed gezien na een problematische thuiskomst. De sleutel was spoorloos en er zat niet anders op dat met steentjes op het raam te smijten. een geluk dat de anderen nog niet slapen waren.
Gisteren ben ik naar de hamam in Isparta gegaan en ik ben lekker geschrobt, gemasseerd en uitgezweet. We waren allen lekker proper en we waren het er over eens: iedereen moet dit eens doen. Gisterenavond dan nog eens een heel lekkere maaltijd bij Birsen gegeten, op de kussens buiten aan lage tafeltjes: turkse cosyness!
Ondertussen heb ik gehoord dat mijn neef Bram het goed doet op zijn eerste EK in Georgië en mogelijk kans maakt op het WK ... in Türkiye! Voila, bij deze ook hiervoor mijn welgemeende felicitaties.
Het werk deze week is erg goed gevlot. Nu het duidelijk is dat er een 62e kamer is, gaan we op zoek naar nummer 63. Laat ons hopen dat deze niet weggeslagen is door erosie. Ik hoop dat we snel dieper zullen graven, want er is zeker nog een mozaiekvloer op komst. Ik ga hier het hele verhaal nog niet uit de doeken doen, maar vermoed dat jullie de komende dagen wel meer zullen lezen op de interactive dig van sagalassos. Zo geef ik tenminste geen primeurs weg.
Morgen komt Dirk, onze gids en amateurfotograaf van de betere soort de groepsfoto's nemen, die ook snel op de website zullen komen. Het is dus de moment om de voetbalkledij uit de kast te halen. De nieuwe week brengt zeker weer veel stress mee en euforische momenten van mijn turkse assistente, die reeds bij het vinden van een scherfje vol jolijt zit. Bij het vinden van de mozaiekvloer zal een flinke dosis valium geen overbodige luxe zijn!
Warme groeten,
Rob
Daarna werd het feestje verder gezet in de disco-hamam, waar er toch wel een paar gladde figuren rondliepen. Serkan, assistent op de Roman Baths moest het na een aantal pintjes ontgelden en we hebben hem dan maar naar huis gebracht. Om 3 uur eindelijk het bed gezien na een problematische thuiskomst. De sleutel was spoorloos en er zat niet anders op dat met steentjes op het raam te smijten. een geluk dat de anderen nog niet slapen waren.
Gisteren ben ik naar de hamam in Isparta gegaan en ik ben lekker geschrobt, gemasseerd en uitgezweet. We waren allen lekker proper en we waren het er over eens: iedereen moet dit eens doen. Gisterenavond dan nog eens een heel lekkere maaltijd bij Birsen gegeten, op de kussens buiten aan lage tafeltjes: turkse cosyness!
Ondertussen heb ik gehoord dat mijn neef Bram het goed doet op zijn eerste EK in Georgië en mogelijk kans maakt op het WK ... in Türkiye! Voila, bij deze ook hiervoor mijn welgemeende felicitaties.
Het werk deze week is erg goed gevlot. Nu het duidelijk is dat er een 62e kamer is, gaan we op zoek naar nummer 63. Laat ons hopen dat deze niet weggeslagen is door erosie. Ik hoop dat we snel dieper zullen graven, want er is zeker nog een mozaiekvloer op komst. Ik ga hier het hele verhaal nog niet uit de doeken doen, maar vermoed dat jullie de komende dagen wel meer zullen lezen op de interactive dig van sagalassos. Zo geef ik tenminste geen primeurs weg.
Morgen komt Dirk, onze gids en amateurfotograaf van de betere soort de groepsfoto's nemen, die ook snel op de website zullen komen. Het is dus de moment om de voetbalkledij uit de kast te halen. De nieuwe week brengt zeker weer veel stress mee en euforische momenten van mijn turkse assistente, die reeds bij het vinden van een scherfje vol jolijt zit. Bij het vinden van de mozaiekvloer zal een flinke dosis valium geen overbodige luxe zijn!
Warme groeten,
Rob
zaterdag, juli 12, 2008
Jaar 3, week 1
Ziezo, hier zijn we weer. Eerst en vooral hadden sneller gehoopt iets te kunnen laten weten, maar veel werk en een grote hoop sociale verplichtingen vanaf dag 1 lieten het niet toe iets te posten.
De vlucht verliep niet volledig vlekkeloos: eerst en vooral hadden we een uur vertraging op weg naar Istanbul, om daarna nog eens een spurt door de douane te moeten uitvoeren met Marie, Ine en Kim. Op het laatste nippertje zijn we dan toch nog op het vliegtuig geraakt. Vervolgens zijn we om 10 uur aangekomen in Aglasun waar ik werd verwelkomd in het opgravingshuis door Inge met een nog een laatste verjaardagscadeau: een t-shirt en pet van de Turkse ploeg voor het EK.
De eerste avond werd er al naar de theetuin gegaan, waar ik overal een glaaske moest meedrinken. Daarna was inslapen erg moeilijk. Om 8 uur begonnen we dan met infovergaderingen, die natuurlijk moesten samenvallen met het uitvallen van de elektriciteit. In de namiddag werd ik hartelijk op de domestic ontvangen door de werkmannen. Mijn beste kameraad van verleden jaar zat er weer bij.
De eerste dagen verliep het Turks weer barslecht, maar ondertussen is heel de basis weer opgefrist. Terwijl jullie dit lezen is het 40 graden en komt de geur van verf en white spirit me tegemoet. Ik beslis nu dan maar wijselijk te stoppen met bloggen en iets te gaan eten in Aglasun!
Gürüsürüs!
Rob
De vlucht verliep niet volledig vlekkeloos: eerst en vooral hadden we een uur vertraging op weg naar Istanbul, om daarna nog eens een spurt door de douane te moeten uitvoeren met Marie, Ine en Kim. Op het laatste nippertje zijn we dan toch nog op het vliegtuig geraakt. Vervolgens zijn we om 10 uur aangekomen in Aglasun waar ik werd verwelkomd in het opgravingshuis door Inge met een nog een laatste verjaardagscadeau: een t-shirt en pet van de Turkse ploeg voor het EK.
De eerste avond werd er al naar de theetuin gegaan, waar ik overal een glaaske moest meedrinken. Daarna was inslapen erg moeilijk. Om 8 uur begonnen we dan met infovergaderingen, die natuurlijk moesten samenvallen met het uitvallen van de elektriciteit. In de namiddag werd ik hartelijk op de domestic ontvangen door de werkmannen. Mijn beste kameraad van verleden jaar zat er weer bij.
De eerste dagen verliep het Turks weer barslecht, maar ondertussen is heel de basis weer opgefrist. Terwijl jullie dit lezen is het 40 graden en komt de geur van verf en white spirit me tegemoet. Ik beslis nu dan maar wijselijk te stoppen met bloggen en iets te gaan eten in Aglasun!
Gürüsürüs!
Rob
maandag, september 03, 2007
Terug
Terug in ons miezerige belgenlandje, maar absoluut geen tijd om eens goed uit te blazen. nu is het tijd om een powerpointpresentatie in elkaar te steken voor Leiden.
Het was fijn om te weten dat jullie mijn blog konden smaken. Toch ga ik haar de komende tijd stiefmoederlijk behandelen. Maar niet getreurd, misschien komt ze nog wel eens van pas ...
Het was fijn om te weten dat jullie mijn blog konden smaken. Toch ga ik haar de komende tijd stiefmoederlijk behandelen. Maar niet getreurd, misschien komt ze nog wel eens van pas ...
maandag, augustus 27, 2007
uitgeblust
10 dagen aan een stuk werken is niet gezond. vandaag waren we allemaal bek-af
maar dat komt ook door ons etentje met de werkmannen gisterenavond. het was daar superlekkere forel. ik ben trouwens benieuwd wat onze rush nog allemaal voor resultaten zal opleveren. ondertussen telt ons pleis al 60 kamers en hebben we een mozaiek bij. we zijn zonder enige twijfel twee weken op rij find of the week. bovendien hoor ik veel mensen positief zijn over de sfeer bij ons en dat er extreem hard wordt gezwoegd, er is maar 1 conculusie: alle lof voor mijn werkmannen!
ondertussen is het er van gekomen om na de foto van 1997 nog eens alle werkmannen in het theater te verzamelen. vergeet niet, wat je daar op te zien zou kunnen krijgen is maar een peulschil. het project is voor het moment met 'weinig mensen' waardoor we niet meer op restaurant moeten ook, en dagelijks van de heerlijke kookkunsten van mustafa kantekin mogen genieten. njammie! vorige week heeft hij voor t eerst in twee campagnes aan mij laten zien dat hij wel degelijk kan koken als hij wil met een goeie mousaka.
maar nu ga ik een hoop hocolade kopen en al etende in slaap dommelen.
salutjes
maar dat komt ook door ons etentje met de werkmannen gisterenavond. het was daar superlekkere forel. ik ben trouwens benieuwd wat onze rush nog allemaal voor resultaten zal opleveren. ondertussen telt ons pleis al 60 kamers en hebben we een mozaiek bij. we zijn zonder enige twijfel twee weken op rij find of the week. bovendien hoor ik veel mensen positief zijn over de sfeer bij ons en dat er extreem hard wordt gezwoegd, er is maar 1 conculusie: alle lof voor mijn werkmannen!
ondertussen is het er van gekomen om na de foto van 1997 nog eens alle werkmannen in het theater te verzamelen. vergeet niet, wat je daar op te zien zou kunnen krijgen is maar een peulschil. het project is voor het moment met 'weinig mensen' waardoor we niet meer op restaurant moeten ook, en dagelijks van de heerlijke kookkunsten van mustafa kantekin mogen genieten. njammie! vorige week heeft hij voor t eerst in twee campagnes aan mij laten zien dat hij wel degelijk kan koken als hij wil met een goeie mousaka.
maar nu ga ik een hoop hocolade kopen en al etende in slaap dommelen.
salutjes
woensdag, augustus 22, 2007
Back to bizzznizzzz
Hallo daar allemaal,
ondertussen is het weekend hier vlot gepasseerd en het sunnetfeest was memorabel. er zouden naar schatting maar liefst 1050 mensen geweest zijn. wat dus een hele hoop is. we hebben weer twee avonden de kleren van ons lijf gedanst en sommigen hebben dat heel letterlijk genomen, zoals mijn werkman ibo heeft geillustreerd. vele werkmannen hadden een goeie geutr op, vodka-visne is dan ook een succescocktail.
verder is het hier werkendag geblazen. er zijn extra werkmannen bij ons team gezet en het is nu echt onmogelijk om 5 minuten voor jezelf te hebben. het lijkt nu echt of we geleefd worden. dit weekend graven we ook door, waardoor ik 14 dagen aan een stuk geleefd zal worden. ik hoop dat ik de komende dagen nog op deze blog kan komen, maar ik vrees er een beetje voor. wslk kom ik aan imn belgie als een skelet van op de apollo klarioskerk.
goed, ik ga nu naar het verjaardagsfeestje van mijn opperhoofd, inge
groetjes
ondertussen is het weekend hier vlot gepasseerd en het sunnetfeest was memorabel. er zouden naar schatting maar liefst 1050 mensen geweest zijn. wat dus een hele hoop is. we hebben weer twee avonden de kleren van ons lijf gedanst en sommigen hebben dat heel letterlijk genomen, zoals mijn werkman ibo heeft geillustreerd. vele werkmannen hadden een goeie geutr op, vodka-visne is dan ook een succescocktail.
verder is het hier werkendag geblazen. er zijn extra werkmannen bij ons team gezet en het is nu echt onmogelijk om 5 minuten voor jezelf te hebben. het lijkt nu echt of we geleefd worden. dit weekend graven we ook door, waardoor ik 14 dagen aan een stuk geleefd zal worden. ik hoop dat ik de komende dagen nog op deze blog kan komen, maar ik vrees er een beetje voor. wslk kom ik aan imn belgie als een skelet van op de apollo klarioskerk.
goed, ik ga nu naar het verjaardagsfeestje van mijn opperhoofd, inge
groetjes
vrijdag, augustus 17, 2007
Sunnet ahead
Dag beste lezertjes, lang geleden dat ik hier nog kon komen. Dat komt namelijk door een geval van acute vermoeidheid. vorige zaterdag pas aangekomen om 11 uur uit kaş, nog gaan eten en babbelen en het werd twee uur. dan was het zondagt voetbal, en ik dacht vroeg te gaan slapen. tot ik werd meegesleurd naar de match. galatasaray won gelukkig met 4-0. s anderendaags was het vat af, de keuken was dicht en de kok naar huis om het zo uit te drukken: ik zat zonder energie en ben gaan slapen. de dag daarop was het s avonds voorstelling van het opgepoetste hadrianusbeeld. de werkmannen mochten een pintje komen pakken en we hebben gezellig verbroederd. er bestaan zelfs fortos van mij die hadrianus kust. niet iedereen kan zeggen dat ze een romeinse keizer hebben gekust, niet waar?
gisterenavond werd het dan nog een kleine BBQ met drie werkmannen. het was enorm lekker. ik had het bovendien verdiend na het alleen leiding geven in de namiddag, waar 1 van de werkmannen plots goesting had om het zotteke uit te hangen. verder was het een geslaagde dag en ik ben blij dat ik men vuurdoop doorstaan heb, desondanks mijn gebrekkige kennis van het turks en gebarentaal.
en vandaag komt er een sunnetfeest, jawel een besnijdenis, van de zoon van de voorman van het odeon. er zo wslk zelfs 500 man kunnen zijn. als lid van de fantastik four (zijnde koen, de topografen willem en lieven en ikzelf dus) kan ik er niet ontbreken om te dansen als een paard zoals mijn voorman dat zegt.
verder ga ik int weekend nog wat paperassen bijwerken en verder de was van ons huis doen. de kamers zijn al goed gepoetst en ruiken weer naar boeketje rozen. verder ben ik vandaag ook nog naar de berber geweest. aanvankelijk had ik wat schrik, maar zoveel preciesie en werkijver heb ik nog nooit gezien. de achterlijn van mijn hoofd is nog nooit zo afgelijnd geweest. eerst een tondeuske en knippen en vervolgens het scheren met een echt mes. mijn velleke is nog nooit zo zacht geweest, haha! ;) en dan nog een gelaatsmassageke en het wassen van het haar en parfumeren voor maar liefst 8 YTL, 4 euros dames en heren. ik denk dat ik een paar van die berbers ga impoteren in Tienen.
Zo, tot zover mijn parolleke,
hou u goed en tot binnen twee weken
gisterenavond werd het dan nog een kleine BBQ met drie werkmannen. het was enorm lekker. ik had het bovendien verdiend na het alleen leiding geven in de namiddag, waar 1 van de werkmannen plots goesting had om het zotteke uit te hangen. verder was het een geslaagde dag en ik ben blij dat ik men vuurdoop doorstaan heb, desondanks mijn gebrekkige kennis van het turks en gebarentaal.
en vandaag komt er een sunnetfeest, jawel een besnijdenis, van de zoon van de voorman van het odeon. er zo wslk zelfs 500 man kunnen zijn. als lid van de fantastik four (zijnde koen, de topografen willem en lieven en ikzelf dus) kan ik er niet ontbreken om te dansen als een paard zoals mijn voorman dat zegt.
verder ga ik int weekend nog wat paperassen bijwerken en verder de was van ons huis doen. de kamers zijn al goed gepoetst en ruiken weer naar boeketje rozen. verder ben ik vandaag ook nog naar de berber geweest. aanvankelijk had ik wat schrik, maar zoveel preciesie en werkijver heb ik nog nooit gezien. de achterlijn van mijn hoofd is nog nooit zo afgelijnd geweest. eerst een tondeuske en knippen en vervolgens het scheren met een echt mes. mijn velleke is nog nooit zo zacht geweest, haha! ;) en dan nog een gelaatsmassageke en het wassen van het haar en parfumeren voor maar liefst 8 YTL, 4 euros dames en heren. ik denk dat ik een paar van die berbers ga impoteren in Tienen.
Zo, tot zover mijn parolleke,
hou u goed en tot binnen twee weken
donderdag, augustus 09, 2007
Weer een weekje verder
Weer een weekje verder en de vermoeidheid slaat bij iedereen wat harder toe, zowel op site als daarbuiten. Toch mogen de resultaten er zijn. Onze kamer 51 vertoont prachtige bewijzen van haar eerste bewoningsfase. Volgende week vertrekt sevgi voor een paar dagen terug naar istanbul, wat betekent dat inge en ik er alleen voor zullen staan (maar laten we vooral de werkmannen niet vergeten die letterlijk bergen verzetten). donderdagnamiddag sta ik er dan alleen voor, enerzijds zorgt dat voor stress, anderzijds, als alles goed gaat, dan zal ik erg trots zijn op mezelf. En ik hoop dat we dan eens in groep er de pees op kunnen leggen en allesz vlot doen verlopen, zodat inge enorm verbaasd kan zijn. hopelijk komt er dan ook een prachtige versierde scherf uit zoals vandaag.
Ook met de gezondheid gaat alles goed. positief is de verjaardag van willem op onze kamer en negatief zal het vertrek van jonas zijn dit weekend. ik zal het niet kunnen aanzien, aangezien ik op weekend vertrek naar kas. volgend weekend blijf ik trouwens hier, wegens de besnijdenis van het zoontje van hassan satilmis, waar al zeker 400 man naar toe gaat.
Groetjes aan iedereen in belgie, waar de zomer het blijkbaar nog altijd laat afweten.
Ook met de gezondheid gaat alles goed. positief is de verjaardag van willem op onze kamer en negatief zal het vertrek van jonas zijn dit weekend. ik zal het niet kunnen aanzien, aangezien ik op weekend vertrek naar kas. volgend weekend blijf ik trouwens hier, wegens de besnijdenis van het zoontje van hassan satilmis, waar al zeker 400 man naar toe gaat.
Groetjes aan iedereen in belgie, waar de zomer het blijkbaar nog altijd laat afweten.
maandag, augustus 06, 2007
working 9 to 5
ik heb wel langer gewerkt dan dat hoor, maar t is maar om te zeggen dat er iemand op de site rondliep die verdacht veel op dolly parton geleek, ze kwamen filmen met een zwitserse filmploeg en gaan het programma aan allerlei zenders proberen te verkopen. toen inge met hen bezig was leerde ik de wondere wereld van de walkie talkie beter kennen.
mijn spannende verhalen raken precies op, tijd om nog iets wilds te toen in het dorp, zoals een feestje met de werkmannen en de studenten voor volgende donderdag. dat belooft!
mijn spannende verhalen raken precies op, tijd om nog iets wilds te toen in het dorp, zoals een feestje met de werkmannen en de studenten voor volgende donderdag. dat belooft!
Abonneren op:
Posts (Atom)
