Ziezo, weer thuis en weer alles zijn gewone gangetje. Ik kan alleen maar besluiten dat het een onvergetelijke reis was, die me zo blij als een kind heeft gemaakt. Een reis, met zijn problemeempjes en kleine kantjes, zoals elke reis, maar ook met zijn onvergetelijke momenten, beter wordende vriendschappen en een hoop nieuwe, toffe mensen leren kennen.
Ondertussen moet ik leren leven met het feit dat het fruit terug belabberd smaakt, dagen zonder ülker-koekjes en visne, mijn dagelijkse liters visne, de ambiance op de bus met Ralf en Piraye, de redevoeringen van Moustafa dat alles in Izmir zoveel beter is dan elders en natuurlijk ook Sevgi en Inge.
Ondertussen staan mijn 1033 foto's al mooi op de pc, klaar om cd's te branden voor al wie er 1 wil ... een helse klus die te wachten staat.
Tenslotte kan ik nog meedelen dat de website van sagalassos verder wordt aangevuld ... en dan komen ook al die herinneringen boven over deze weken ... wat een supergevoel geeft. Daar kan je ook zien wanneer de saga-lezingen zullen plaatsvinden volgend jaar. Omdat ze van archeologen lijstjesmensen willen maken, zal ik ze er voor de volledigheid ook maar hier bij plaatsen:
- 22 februari 2007
- 8 maart 2007
- en ook nog eentje op mijn verjaardag, 15 maart 2007
ziezo, dit is een mooi moment om af te sluiten, vind ik. wie schrijft die blijft, maar wie schrijft wordt daar ook wel moe van ... en dat vergeten ze er dikwijls bij te zetten.
groetjes,
robinho
donderdag, september 14, 2006
Abonneren op:
Posts (Atom)
