beste mensen
de op opgraving is gedaan sinds donderdag en dat is vrij jammer. maar donderdagavond hadden we nog feestje met de werkamnnen waar we geit gegeten hebben en daarna lekker veelş gedanst tot half twee en er bestaan filmkes van mij die blijkbaar geweldig zijn ... ik heb al schrik.
terwijl sommige mensen nog een legendarische nacht verder zetten vertrokken s morgens richting perge om daar de site te bezoeken met christine, ellen en tommeke
ons bruidsmeisje. ellen kent blijkbaar mevrouw marleen volkaerts uit een ver verleden uit paridaens en weet alles over fotosessies met kasten. perge was mooi maar ik ben nog nooit zo bezweet geweest. sanderendaags hebben we dan nog aspendos bezocht om ons nogmaals uit te putten, maar het theater en het zogenaamde nympheum dat er geen is volgens julian en er wel een is volgens inge en voor mij ni veel uitmaakt als t maar mooi is, maakte alles weer de moeite waard.
daarnaast zijn we woendag bij ahmet naar de voetbal gaan kijken en hebben genoten van de uitermate turkse gastvrijheid met zijn vrouw en mooie kindjes en zijn broer birol en zijn zus hadige. de kindjes kwamen meteen tonen welke kadookes ze van marc bey gekregen hadden en da was zoooo schattig.dat zijn dingen die ik ga missen. met alle vriendelijke mensen hier ... ik zou ze best allemaal wel eens willen laten afkomen maar zoveel volk kan er ni op mijn slaapkamer. lol,
tot ziens - tot in belgie!!!
zondag, augustus 27, 2006
maandag, augustus 21, 2006
slangentjd
t is bijna pruimentijd ... maar hier ist eerder slangentijd. op 1 week tijd hebben we 2 slangen gevangen en dat was best griezelig maar ook wel tof. de eerste was bij ons op de site in een profiel. een werkmman heeft haar met een jachtgeweer konijn gemaakt in 1 schot. ge moet het maar doen. de kop er af, een paar stenen verwijderen en daar kwam een zwart lichaam van 1,5 meter lang uit. ik heb het bloedende kadaver mee in een zak geholpen die een hele dag in onze coolbox zat voor het depot, alwaar iedereen de gruwel wilde aanschouwen. het skelet ligt nu uit te rotten bij bea, de biologe.
de 2e werd gevangen in de toiletten (de mannenzone) en daarna naar ons gebracht wegens onze ervaring met serpenten (en dan niet alleen slangen)
Volgende belangrijke gebeurtenis: de uittocht is vertrokken. dit weekend zijn jonas en ralf en nog een aantal leuke figuren zoals pol epoxy vertrokken. met pijn int hart heb ik van ralf afscheid genomen om 1 uur s nachts, want plots leek de kamer een pak leger. we proberen echter zijn ambiance in de dolmuş in ere te houden. we houden ons er aan ralfke! dat vertrek heeft echter zijn voordelen: eindelijk blijven mijn kleren niet langer in de valies maar liggen ze op een bed. en daarnaast hebebn we de werkmannen van ralf en ine overgrekregen, waar ook een paar heel toffe gasten tussen zitten. we verrichtten dus momenteel dubbel zoveel werk en da is administratie a gogo dus.
daarnaast loopt er een filmploeg rond met een irritante italiaan die de regie doet over een film over sagalassos. zijn film. met extra veel fake vondsten die we er effe weer moesten insteken en enthousiast doen. ik kon gelukkig op de achtergrond blijven want ik kan die vent niet hebben, de stielbederver.
verder hebben laura en marijke nog altijd hun hondje, en daarnaast hebben we ook problemen met een kat, Melek of engel genaamd. dat beestje werrd door sommigen in huis gelaten en nu komt ze binnen via mijn venster s nachts, vanwaar ze met haar 4 poten op mijn slapend lijf springt waardoor ik me telkens dood verschiet. ze gaat nog eens de pot in, net zoals de hond. moustafa, de kok, zal al die beesten professioneel de nek omwringen als ze daar nog rondhangen op de 2e september.
dit weekend ben ik hier gebleven en heb ik te voet naar de site gegaan over de steile alexanderheuvel. daar zal zijn leger niet geweest zijn, geloof me. verder heb ik mijn stageverslag verder gemaakt en me eens goed uitgerust.
ondertussen zijn zeer veel studenten al aan het aftellen en zeggen openlijk dat ze naar huis willen. maar zo zijn we niet, voor ons mag het nog wat langer duren, want eind deze week stoppen we al met graven en dat einde nadert pijnlijk dicht. donderdagavond, de laatste graafdag, gaan we eten met de werkmannen en dat belooft dus geweldig te worden, wat ik verder ook zal missen is de leuke turkse muziek, die ik zeker eens ga kopieren van de gigantische verzameling van inge (die morgen jarig is dus bij deze proficşat inge!)
proficşat ook aan alle mensen die mijn geklaag de voorbije weken hebben gelezen. u was een fijn publiek.
aan mensen met wie ik tot nu toe al 6 fijne weken heb doorgebracht, bedankt u was een fijn gezelschap,
aan mensen op de site met de empathie van een pindanootje, julian gaat nop nog eens de rode knop gebruiken.
wat is de rode knop? gaat de EHBO opleiding van de vlaamse studenten in onverantwoord roekeloos en pervers gedrag eindigen? zal galatasaray de derde kwalificatieronde winnen? zullen rob en christine dit volledig live kunnen volgen bij birol thuis of volgt er een stroompanne of nodigde hij ons uit omdat hij een babysit nodig heeft? hoe zal het volgende weekend verlopen en zal tommeke wilde toeren doen op alweer een nieuwe sarcofaag uit de groeven van afion? hoe zal marc bey reageren op onze imense werkverzettingen? zal moustafa nog wel genoeg fritten geven? blijven er ijsjes komen bij verjaardagen? zal het depot nog meer tesserae aanvaarden of gaan we er oorlog mee voeren? dit en nog veel meer spannende vragen zonder zinnig antwoord in een volgende episode!!!
de 2e werd gevangen in de toiletten (de mannenzone) en daarna naar ons gebracht wegens onze ervaring met serpenten (en dan niet alleen slangen)
Volgende belangrijke gebeurtenis: de uittocht is vertrokken. dit weekend zijn jonas en ralf en nog een aantal leuke figuren zoals pol epoxy vertrokken. met pijn int hart heb ik van ralf afscheid genomen om 1 uur s nachts, want plots leek de kamer een pak leger. we proberen echter zijn ambiance in de dolmuş in ere te houden. we houden ons er aan ralfke! dat vertrek heeft echter zijn voordelen: eindelijk blijven mijn kleren niet langer in de valies maar liggen ze op een bed. en daarnaast hebebn we de werkmannen van ralf en ine overgrekregen, waar ook een paar heel toffe gasten tussen zitten. we verrichtten dus momenteel dubbel zoveel werk en da is administratie a gogo dus.
daarnaast loopt er een filmploeg rond met een irritante italiaan die de regie doet over een film over sagalassos. zijn film. met extra veel fake vondsten die we er effe weer moesten insteken en enthousiast doen. ik kon gelukkig op de achtergrond blijven want ik kan die vent niet hebben, de stielbederver.
verder hebben laura en marijke nog altijd hun hondje, en daarnaast hebben we ook problemen met een kat, Melek of engel genaamd. dat beestje werrd door sommigen in huis gelaten en nu komt ze binnen via mijn venster s nachts, vanwaar ze met haar 4 poten op mijn slapend lijf springt waardoor ik me telkens dood verschiet. ze gaat nog eens de pot in, net zoals de hond. moustafa, de kok, zal al die beesten professioneel de nek omwringen als ze daar nog rondhangen op de 2e september.
dit weekend ben ik hier gebleven en heb ik te voet naar de site gegaan over de steile alexanderheuvel. daar zal zijn leger niet geweest zijn, geloof me. verder heb ik mijn stageverslag verder gemaakt en me eens goed uitgerust.
ondertussen zijn zeer veel studenten al aan het aftellen en zeggen openlijk dat ze naar huis willen. maar zo zijn we niet, voor ons mag het nog wat langer duren, want eind deze week stoppen we al met graven en dat einde nadert pijnlijk dicht. donderdagavond, de laatste graafdag, gaan we eten met de werkmannen en dat belooft dus geweldig te worden, wat ik verder ook zal missen is de leuke turkse muziek, die ik zeker eens ga kopieren van de gigantische verzameling van inge (die morgen jarig is dus bij deze proficşat inge!)
proficşat ook aan alle mensen die mijn geklaag de voorbije weken hebben gelezen. u was een fijn publiek.
aan mensen met wie ik tot nu toe al 6 fijne weken heb doorgebracht, bedankt u was een fijn gezelschap,
aan mensen op de site met de empathie van een pindanootje, julian gaat nop nog eens de rode knop gebruiken.
wat is de rode knop? gaat de EHBO opleiding van de vlaamse studenten in onverantwoord roekeloos en pervers gedrag eindigen? zal galatasaray de derde kwalificatieronde winnen? zullen rob en christine dit volledig live kunnen volgen bij birol thuis of volgt er een stroompanne of nodigde hij ons uit omdat hij een babysit nodig heeft? hoe zal het volgende weekend verlopen en zal tommeke wilde toeren doen op alweer een nieuwe sarcofaag uit de groeven van afion? hoe zal marc bey reageren op onze imense werkverzettingen? zal moustafa nog wel genoeg fritten geven? blijven er ijsjes komen bij verjaardagen? zal het depot nog meer tesserae aanvaarden of gaan we er oorlog mee voeren? dit en nog veel meer spannende vragen zonder zinnig antwoord in een volgende episode!!!
dinsdag, augustus 15, 2006
Galatasaray
Beste mensen, na 6 weken Turkije begint een mens al eens rare dingen te doen ... zoals fan worden van een turkse voetbalploeg uit İstanbul.
Verschillende redenen:
- ze spelen in belgische kleuren
- ze hebben in hun logo een (vlaamse) leeuw
- ze hebben Gerets, een trainer van bij ons
- galatasaray betekent zoveel als 'paleis van de galaten' en dat zijn kelten, net zoals bij ons
- omdat ze verdomme beter zijn dan de rest, na!
dit heeft ook enige gevolgen, zoals ik en christine hebben weer veel fun gemaakt op de site en bepaalde mensen tegen en nog meer voor ons gekregen. Zo kleurt heel het macellum ondertussen rood-geel. vanaf zondag zal Julian trouwens ook in de juiste kleuren schitteren. de tweelingbroertjes Ahmet en Birol, zijn ook fan en behoren tot het clubje van gestoorde fans. Ook mijn ploegbaas, Achmet Ay en onze ouderdomsdeken zijn duidelijk fan. We raden de staf dan ook aan om volgend jaar een voetbalploeg als medesponsor te zoeken.
Verder nieuws: Marc Bey is ondertussen al een paar dagen terug in Belgie en dat merken we aan t eten. Die dfvjnötrjşksefajkew (met nog wat vieze gebaren) van een kok van een Moustafa geeft ons geen fritten meer. nu, ni dat die zijn zoals in belgie, maar t kan altijd slechter. frit willen wij, als die vant sagalassosrestaurant da deftig kunnen maken, gij ook mousti!
Verder gaat de opgraving goed vooruit! we gaan ons streefdoel halen: onze chıcque room 46 zal er uit geraken. t is ongelooflijk om te zien wat we er met handenarbeid uitgehaald hebben. maar als jullie er alles van willen weten moeten jullie naar www.sagalassos.be of int voorjaar mee naar de sagalassoslezingen om alle resultaten te bezien ... hoewel ... t echt is veeeeele schoonder, believe me!
ondertussen gaat er over ons huis (ramazzan) een trouwfeest beginnen. dat is dus 3 dagen en nachten feesten ... ik vrees (allez, ni dat ik t zo erg vind) dat ze me de dansvloer zullen opslepen. heel straat is afgezet. t zal een belevenis zijn.
dit weekend blijf ik nog eens hier om uit te rusten en wat bij te werken ... en rusten zal na de trouw wel nodig zijn. verder zullen er ook een 10tal mensen ons verlaten en dat zal wel even pijn doen. sommigen zijn ondertussen al aant aftellen maar ik doe rustig verder, want voor mij hoeft er geen einde aan te komen.
tot de volgende
Rob
Verschillende redenen:
- ze spelen in belgische kleuren
- ze hebben in hun logo een (vlaamse) leeuw
- ze hebben Gerets, een trainer van bij ons
- galatasaray betekent zoveel als 'paleis van de galaten' en dat zijn kelten, net zoals bij ons
- omdat ze verdomme beter zijn dan de rest, na!
dit heeft ook enige gevolgen, zoals ik en christine hebben weer veel fun gemaakt op de site en bepaalde mensen tegen en nog meer voor ons gekregen. Zo kleurt heel het macellum ondertussen rood-geel. vanaf zondag zal Julian trouwens ook in de juiste kleuren schitteren. de tweelingbroertjes Ahmet en Birol, zijn ook fan en behoren tot het clubje van gestoorde fans. Ook mijn ploegbaas, Achmet Ay en onze ouderdomsdeken zijn duidelijk fan. We raden de staf dan ook aan om volgend jaar een voetbalploeg als medesponsor te zoeken.
Verder nieuws: Marc Bey is ondertussen al een paar dagen terug in Belgie en dat merken we aan t eten. Die dfvjnötrjşksefajkew (met nog wat vieze gebaren) van een kok van een Moustafa geeft ons geen fritten meer. nu, ni dat die zijn zoals in belgie, maar t kan altijd slechter. frit willen wij, als die vant sagalassosrestaurant da deftig kunnen maken, gij ook mousti!
Verder gaat de opgraving goed vooruit! we gaan ons streefdoel halen: onze chıcque room 46 zal er uit geraken. t is ongelooflijk om te zien wat we er met handenarbeid uitgehaald hebben. maar als jullie er alles van willen weten moeten jullie naar www.sagalassos.be of int voorjaar mee naar de sagalassoslezingen om alle resultaten te bezien ... hoewel ... t echt is veeeeele schoonder, believe me!
ondertussen gaat er over ons huis (ramazzan) een trouwfeest beginnen. dat is dus 3 dagen en nachten feesten ... ik vrees (allez, ni dat ik t zo erg vind) dat ze me de dansvloer zullen opslepen. heel straat is afgezet. t zal een belevenis zijn.
dit weekend blijf ik nog eens hier om uit te rusten en wat bij te werken ... en rusten zal na de trouw wel nodig zijn. verder zullen er ook een 10tal mensen ons verlaten en dat zal wel even pijn doen. sommigen zijn ondertussen al aant aftellen maar ik doe rustig verder, want voor mij hoeft er geen einde aan te komen.
tot de volgende
Rob
zondag, augustus 13, 2006
mooeeeeeeeeeeee
Beste lezers
het is zondagmorgen (vergeet een ontbijt met verse pistolets, chocokoeken en croissants) en ik heb even de kans gekregen om na nieuwe databaseperikelen het net af te schuimen. blijkbaar hebben we weer veel gemist: nieuwe evoluties in de oorlog en een aantal verijdelde aanslagen. de schrik zit er hier bij sommigen nu wel in om terug te keren, anderen maken zich eerder zorgen om hun handbagage om naar belgie te kunnen terugkeren.
dit weekend zijn we in termessos geweest, een ruine nabij antalya waar we tommeke bijna zijn kwijtgespeeld. en daarna zijn we nog inkopen gaan doen in antalya, waar ik gelukkig dus geen dolk heb gekocht.
maar nu gaat leo ons naar boven brengen
saluutjes
rob
het is zondagmorgen (vergeet een ontbijt met verse pistolets, chocokoeken en croissants) en ik heb even de kans gekregen om na nieuwe databaseperikelen het net af te schuimen. blijkbaar hebben we weer veel gemist: nieuwe evoluties in de oorlog en een aantal verijdelde aanslagen. de schrik zit er hier bij sommigen nu wel in om terug te keren, anderen maken zich eerder zorgen om hun handbagage om naar belgie te kunnen terugkeren.
dit weekend zijn we in termessos geweest, een ruine nabij antalya waar we tommeke bijna zijn kwijtgespeeld. en daarna zijn we nog inkopen gaan doen in antalya, waar ik gelukkig dus geen dolk heb gekocht.
maar nu gaat leo ons naar boven brengen
saluutjes
rob
maandag, augustus 07, 2006
weekend antalya
dit weekend naar antalya geweest waar de temperaturen vreselijk drukkend zijn.
donderdag hebben mama en papa de site bezocht en ze waren in de wolken. onze werkmannen ook, want ze praten daar al een week over. nu zullen ze vast en zeker nog meer genieten van de komende saga-lezingen.
dan een leuk weekend gehad in antalya met veel verhalen over de gang van zaken in tienen en met de familie, en zelf ook mijn verhaaltjes verteld en goed uitgerust voor de nieuwe week, die begon vrij slecht omdat inge 2 dagen ziek was van een voedselvergiftiging. nu betert ze en ik wens haar t allerbeste, omdat ze een lieve en toffe is en omdat marc bey me dat ook heeft opgedragen. en braaf als ik ben (geloof dat maar) doe ik dat. mwoehahaaaaaaaaa
donderdag hebben mama en papa de site bezocht en ze waren in de wolken. onze werkmannen ook, want ze praten daar al een week over. nu zullen ze vast en zeker nog meer genieten van de komende saga-lezingen.
dan een leuk weekend gehad in antalya met veel verhalen over de gang van zaken in tienen en met de familie, en zelf ook mijn verhaaltjes verteld en goed uitgerust voor de nieuwe week, die begon vrij slecht omdat inge 2 dagen ziek was van een voedselvergiftiging. nu betert ze en ik wens haar t allerbeste, omdat ze een lieve en toffe is en omdat marc bey me dat ook heeft opgedragen. en braaf als ik ben (geloof dat maar) doe ik dat. mwoehahaaaaaaaaa
woensdag, augustus 02, 2006
lang geleden
İdd, ik heb niet veel tijd gehad om terug te kunnen aanvullen, met al die drukte hier. stilaan begint de vermoeidheid op velen te wegen en we zoeken af en toe nu ook een rustig moment op om ons even te kunnen neerleggen, een tukje te doen, of onze zotgedraaide kop even te laten kalmeren.
mijn tips om hier te overleven:
1) relativeren
als dat niet helpt
2) negeren
om tenslotte gewoon
3) doen alsof de wereld perfect is
en moest dat niet helpen duwen we iemand in een trench!
nee, we amuseren ons nog te pletter, maar we leven hier natuurlijk heel dicht op mekaars huid en verder moet t tempo van de eerste weken wat milderen soms. zo werd het me al een paar keer moeilijk aant ontbijt, omdat om 6 uur al verteren moeilijk is. om tegen 10 uur een appelflauwte te krijgen. gelukkig prop ik me vol met suiker, waarna de kruiwagens weer vliegen.
een leuke hobby van iedereen is uit de doppen kijken voor potentiele koppels, waardoor er elke dag wel iets spannends gebeurt.
ondertussen il ik ook even reclame maken voor de elektronicazaak van ahmet en birol, tweelingbroers waar wij dwepende fans van zijn en hun neef hassan. voor al uw goederen moet ge daar zijn. ahmet is ook zeer bedreven in t scheuren door bochten en t maken van abklatshen. onze devtie kent geen einde. het aanmaken van een ahmet en birol fanclub dringt zich op. bij de weg, ze kunnen ook alles en zijn int leger geweest. alleen komt ahmet altijd onze cola mee opdrinken en onze baklava opeten. bij deze vergeef ik hem.
tot nu toe heb ik al mijn was (die met een man of 6 om de 14 dagen gedaan wordt) al kunnen terugvinden, wat een hele prestatie is. ondertussen is er ook veel nieuw volk aangekomen en is de campagne al half ... de tijd vliegt snel, gebruik hem wel!
vorig weekend zijn we naar de valse baden van pammukale geweest, met veel marginale hollanders en duitsers daar waarvoor we ons dood schaamden. en de mooie site van hierapolis. desondanks WEER een busadvontuur zijn we vrijdag ook in aphrodisias geweest: een site die zooooo mooi is dat ik er zelfs stil van kan worden. voorqal het stadion is geweldig en intact ... maar op die foto's zullen jullie nog even moeten wachten!
de allerbeste groetjes,
rob.
(PS: de kaartjes zijn onderweg)
mijn tips om hier te overleven:
1) relativeren
als dat niet helpt
2) negeren
om tenslotte gewoon
3) doen alsof de wereld perfect is
en moest dat niet helpen duwen we iemand in een trench!
nee, we amuseren ons nog te pletter, maar we leven hier natuurlijk heel dicht op mekaars huid en verder moet t tempo van de eerste weken wat milderen soms. zo werd het me al een paar keer moeilijk aant ontbijt, omdat om 6 uur al verteren moeilijk is. om tegen 10 uur een appelflauwte te krijgen. gelukkig prop ik me vol met suiker, waarna de kruiwagens weer vliegen.
een leuke hobby van iedereen is uit de doppen kijken voor potentiele koppels, waardoor er elke dag wel iets spannends gebeurt.
ondertussen il ik ook even reclame maken voor de elektronicazaak van ahmet en birol, tweelingbroers waar wij dwepende fans van zijn en hun neef hassan. voor al uw goederen moet ge daar zijn. ahmet is ook zeer bedreven in t scheuren door bochten en t maken van abklatshen. onze devtie kent geen einde. het aanmaken van een ahmet en birol fanclub dringt zich op. bij de weg, ze kunnen ook alles en zijn int leger geweest. alleen komt ahmet altijd onze cola mee opdrinken en onze baklava opeten. bij deze vergeef ik hem.
tot nu toe heb ik al mijn was (die met een man of 6 om de 14 dagen gedaan wordt) al kunnen terugvinden, wat een hele prestatie is. ondertussen is er ook veel nieuw volk aangekomen en is de campagne al half ... de tijd vliegt snel, gebruik hem wel!
vorig weekend zijn we naar de valse baden van pammukale geweest, met veel marginale hollanders en duitsers daar waarvoor we ons dood schaamden. en de mooie site van hierapolis. desondanks WEER een busadvontuur zijn we vrijdag ook in aphrodisias geweest: een site die zooooo mooi is dat ik er zelfs stil van kan worden. voorqal het stadion is geweldig en intact ... maar op die foto's zullen jullie nog even moeten wachten!
de allerbeste groetjes,
rob.
(PS: de kaartjes zijn onderweg)
lang geleden
İdd, ik heb niet veel tijd gehad om terug te kunnen aanvullen, met al die drukte hier. stilaan begint de vermoeidheid op velen te wegen en we zoeken af en toe nu ook een rustig moment op om ons even te kunnen neerleggen, een tukje te doen, of onze zotgedraaide kop even te laten kalmeren.
mijn tips om hier te overleven:
1) relativeren
als dat niet helpt
2) negeren
om tenslotte gewoon
3) doen alsof de wereld perfect is
en moest dat niet helpen duwen we iemand in een trench!
nee, we amuseren ons nog te pletter, maar we leven hier natuurlijk heel dicht op mekaars huid en verder moet t tempo van de eerste weken wat milderen soms. zo werd het me al een paar keer moeilijk aant ontbijt, omdat om 6 uur al verteren moeilijk is. om tegen 10 uur een appelflauwte te krijgen. gelukkig prop ik me vol met suiker, waarna de kruiwagens weer vliegen.
een leuke hobby van iedereen is uit de doppen kijken voor potentiele koppels, waardoor er elke dag wel iets spannends gebeurt.
ondertussen il ik ook even reclame maken voor de elektronicazaak van ahmet en birol, tweelingbroers waar wij dwepende fans van zijn en hun neef hassan. voor al uw goederen moet ge daar zijn. ahmet is ook zeer bedreven in t scheuren door bochten en t maken van abklatshen. onze devtie kent geen einde. het aanmaken van een ahmet en birol fanclub dringt zich op. bij de weg, ze kunnen ook alles en zijn int leger geweest. alleen komt ahmet altijd onze cola mee opdrinken en onze baklava opeten. bij deze vergeef ik hem.
tot nu toe heb ik al mijn was (die met een man of 6 om de 14 dagen gedaan wordt) al kunnen terugvinden, wat een hele prestatie is. ondertussen is er ook veel nieuw volk aangekomen en is de campagne al half ... de tijd vliegt snel, gebruik hem wel!
vorig weekend zijn we naar de valse baden van pammukale geweest, met veel marginale hollanders en duitsers daar waarvoor we ons dood schaamden. en de mooie site van hierapolis. desondanks WEER een busadvontuur zijn we vrijdag ook in aphrodisias geweest: een site die zooooo mooi is dat ik er zelfs stil van kan worden. voorqal het stadion is geweldig en intact ... maar op die foto's zullen jullie nog even moeten wachten!
de allerbeste groetjes,
rob.
(PS: de kaartjes zijn onderweg)
mijn tips om hier te overleven:
1) relativeren
als dat niet helpt
2) negeren
om tenslotte gewoon
3) doen alsof de wereld perfect is
en moest dat niet helpen duwen we iemand in een trench!
nee, we amuseren ons nog te pletter, maar we leven hier natuurlijk heel dicht op mekaars huid en verder moet t tempo van de eerste weken wat milderen soms. zo werd het me al een paar keer moeilijk aant ontbijt, omdat om 6 uur al verteren moeilijk is. om tegen 10 uur een appelflauwte te krijgen. gelukkig prop ik me vol met suiker, waarna de kruiwagens weer vliegen.
een leuke hobby van iedereen is uit de doppen kijken voor potentiele koppels, waardoor er elke dag wel iets spannends gebeurt.
ondertussen il ik ook even reclame maken voor de elektronicazaak van ahmet en birol, tweelingbroers waar wij dwepende fans van zijn en hun neef hassan. voor al uw goederen moet ge daar zijn. ahmet is ook zeer bedreven in t scheuren door bochten en t maken van abklatshen. onze devtie kent geen einde. het aanmaken van een ahmet en birol fanclub dringt zich op. bij de weg, ze kunnen ook alles en zijn int leger geweest. alleen komt ahmet altijd onze cola mee opdrinken en onze baklava opeten. bij deze vergeef ik hem.
tot nu toe heb ik al mijn was (die met een man of 6 om de 14 dagen gedaan wordt) al kunnen terugvinden, wat een hele prestatie is. ondertussen is er ook veel nieuw volk aangekomen en is de campagne al half ... de tijd vliegt snel, gebruik hem wel!
vorig weekend zijn we naar de valse baden van pammukale geweest, met veel marginale hollanders en duitsers daar waarvoor we ons dood schaamden. en de mooie site van hierapolis. desondanks WEER een busadvontuur zijn we vrijdag ook in aphrodisias geweest: een site die zooooo mooi is dat ik er zelfs stil van kan worden. voorqal het stadion is geweldig en intact ... maar op die foto's zullen jullie nog even moeten wachten!
de allerbeste groetjes,
rob.
(PS: de kaartjes zijn onderweg)
Abonneren op:
Posts (Atom)
