Galatasaray

Beste mensen, na 6 weken Turkije begint een mens al eens rare dingen te doen ... zoals fan worden van een turkse voetbalploeg uit İstanbul.
Verschillende redenen:
- ze spelen in belgische kleuren
- ze hebben in hun logo een (vlaamse) leeuw
- ze hebben Gerets, een trainer van bij ons
- galatasaray betekent zoveel als 'paleis van de galaten' en dat zijn kelten, net zoals bij ons
- omdat ze verdomme beter zijn dan de rest, na!

dit heeft ook enige gevolgen, zoals ik en christine hebben weer veel fun gemaakt op de site en bepaalde mensen tegen en nog meer voor ons gekregen. Zo kleurt heel het macellum ondertussen rood-geel. vanaf zondag zal Julian trouwens ook in de juiste kleuren schitteren. de tweelingbroertjes Ahmet en Birol, zijn ook fan en behoren tot het clubje van gestoorde fans. Ook mijn ploegbaas, Achmet Ay en onze ouderdomsdeken zijn duidelijk fan. We raden de staf dan ook aan om volgend jaar een voetbalploeg als medesponsor te zoeken.

Verder nieuws: Marc Bey is ondertussen al een paar dagen terug in Belgie en dat merken we aan t eten. Die dfvjnötrjşksefajkew (met nog wat vieze gebaren) van een kok van een Moustafa geeft ons geen fritten meer. nu, ni dat die zijn zoals in belgie, maar t kan altijd slechter. frit willen wij, als die vant sagalassosrestaurant da deftig kunnen maken, gij ook mousti!

Verder gaat de opgraving goed vooruit! we gaan ons streefdoel halen: onze chıcque room 46 zal er uit geraken. t is ongelooflijk om te zien wat we er met handenarbeid uitgehaald hebben. maar als jullie er alles van willen weten moeten jullie naar www.sagalassos.be of int voorjaar mee naar de sagalassoslezingen om alle resultaten te bezien ... hoewel ... t echt is veeeeele schoonder, believe me!

ondertussen gaat er over ons huis (ramazzan) een trouwfeest beginnen. dat is dus 3 dagen en nachten feesten ... ik vrees (allez, ni dat ik t zo erg vind) dat ze me de dansvloer zullen opslepen. heel straat is afgezet. t zal een belevenis zijn.

dit weekend blijf ik nog eens hier om uit te rusten en wat bij te werken ... en rusten zal na de trouw wel nodig zijn. verder zullen er ook een 10tal mensen ons verlaten en dat zal wel even pijn doen. sommigen zijn ondertussen al aant aftellen maar ik doe rustig verder, want voor mij hoeft er geen einde aan te komen.

tot de volgende
Rob